Als je eens flink wat profielen op een datingsite doorleest, dan scoort het woord ‘rugzakje’ hoog. Niet zo gek natuurlijk, want als je eerder een relatie hebt gehad dan gaat men ervan uit dat je een ‘rugzakje’ hebt. Meestal wordt het woord gebruikt voor een verzameling van onverwerkte of deels-verwerkte emoties, herinneringen en gedachten. Het wordt dus niet letterlijk bedoeld maar figuurlijk. Wat doet het woord met jou? Hoe kun je het opvatten en ermee omgaan?
Last of uitdaging?
Er zijn heel wat deelnemers die vinden dat het woord ‘rugzakje’ aanleiding is om snel door te klikken. Ze associeren het met sores, variërend van verdriet en strijd tot niet-afgesloten verledens. Daar hebben ze geen zin meer in en dus klikken ze snel naar het volgende profiel.
Er zijn ook deelnemers die juist aangetrokken worden door het woord ‘rugzakje’; zij willen graag verder lezen. Iemand helpen om diens rugzak wat minder als last te ervaren, lijkt ze een fantastische rol. Ze bieden graag steun, zijn graag nodig en lezen dus zeker ook de volgende tekstblokken.
Vraag is natuurlijk wie de beste aanpak kiest. Als je snel doorklikt naar het volgende profiel kan dat zijn omdat je zelf een rugzak hebt of hebt gehad die zwaar genoeg is (geweest). Dat wil je niet opnieuw, maar de vraag is of je onbewust niet nog het een en ander hebt op te ruimen. Als je een ander wilt helpen om diens rugzak leger te maken, kan dat heel aardig van je zijn maar kan het ook betekenen dat je liever aan de rugzak van een ander begint dan aan die van jezelf (om aan die van jezelf maar niet te hoeven beginnen). Het is dus goed om je te realiseren wat je doet en te kijken of je dat iets vertelt waar je nog wat mee wilt/moet.
Vorm van je rugzak
Weet je dat de vorm van je rugzak veel zegt? Zo’n uitpuilende, zware rugzak die nauwelijks op je rug te krijgen is, staat vaak bol van herinneringen die nog in detail zijn terug te halen. Alle emoties borrelen direct weer bij je op als de herinneringen worden opgehaald. Loslaten is voor jou als eigenaar van deze rugzak een kunst waarin je nog beter kunt worden.
Daarentegen zijn er ook rugzakken die weliswaar flink van formaat zijn, maar er wel heel geordend uitzien. De herinneringen zijn nog volledig aanwezig, maar hebben al wel een kader gekregen. Je vindt het nog niet echt makkelijk om ernaar terug te kijken, maar hebt al wel wat afstand genomen. Door jezelf te plagen met telkens achterlaten van weer een ander pakketje uit je rugzak, raakt ‘ie steeds leger.
Heb je een lekker kek rugzakje dat met een simpele zwaai mee te nemen is? Zo eentje waar het hoogst noodzakelijke in past als je het efficiënt indeelt? Dan ben je vast al een heel eind op weg om alles een plek te geven. De herinneringen zijn er nog wel maar je weet ze niet meer precies. Wat voor jou telt is wat je ervan geleerd hebt. Dat neem je mee, je hebt daar geen rugzak vol met spullen meer voor nodig. Je moet er wel voor waken dat je niet te snel denkt dat je alles wel overboord kunt gooien.
Je zult vanaf nu waarschijnlijk nooit meer hetzelfde naar iemand met een rugzak kijken. En als je zelf een rugzak pakt om op weg te gaan, zul je merken dat je aan de rugzak die je kiest kunt ontdekken waar je op dat moment staat in je leven. Als je zover bent dat je dat goed kunt registreren, kun je er veel baat bij hebben. Je bent dan in staat om te herkennen wat je nog kunt doen om de volgende stap voorwaarts te zetten.
Het zou leuk zijn als je ons wilt vertellen hoe jouw rugzak eruit ziet en wat je daardoor ontdekt hebt.
